NASZ PRZEMYŚL – PAŹDZIERNIK 2020 NUMER 10/192

Z notatek przewodnika.

Reaktywacja komitetu budowy kościoła Salezjanów na Zasaniu.

Do pomysłu reaktywacji komitetu budowy kościoła Salezjanów na Zasaniu doszło w trakcie uroczystości odpustowych związanych z 300 rocznicą śmierci św. Franciszka Salezego, patrona zgromadzenia, jakie miały miejsce 29 stycznia 1922r. Uroczystości odpustowe rozpoczęły się przed południem uroczystą mszą świętą, której przewodniczył biskup sufragan Karol Fischer, a kazanie wygłosił ks. prałat Stefan Momidłowski. Po południu w auli Zakładu Salezjańskiego odbyła się uroczysta akademia na którą przybyli między innymi biskupi Józef Sebastian Pelczar, i Karol Fischer, starosta Emanuel Bocheński, burmistrz Przemyśla Józef Kostrzewski oraz liczna publiczność. Program akademii obejmował część wokalno muzyczną w wykonaniu wychowanków szkoły oraz wykład salezjanina ks. dr. Siary traktujący o wychowaniu młodzieży. Na zakończenie akademii przemówił ks biskup Józef Sebastian Pelczar, który w swojej mowie zachęcał zebranych do składania ofiar przeznaczonych na ukończenie rozpoczętego w 1912 roku dzieła budowy świątyni.

Informacja dotycząca wydarzeń związanych z podjęciem trudu dokończenia budowy świątyni i reaktywacji działalności komitetu pojawiła się w notatce zatytułowanej „W sprawie Kościoła na Zasaniu”, zamieszczonej w 6 numerze Ziemi Przemyskiej z dnia 5 lutego 1922.

… Hasło: „ Zbudować Kościół” rzucone przez XX. Salezjanów w uroczysty odpust Św. Franciszka Salezego w dniu 29 stycznia b.r. przyjęte zostało z zapałem przez całą ludność zasańską, której brak wygodnego Kościoła i własnej parafii dotkliwie odczuwać się daje. Celem rozpoczęcia racjonalnej propagandy dawny Komitet budowy Kościoła na Zasaniu z p. Dyrektorem Stanisławem Golińskim na czele podjął na nowo swoją działalność. Na pierwszym posiedzeniu w dniu 1 bm. postanowiono skompletować Komitet przez koop-tację nowych członków, powołując w ich grono wybitniejszych przedstawicieli wszystkich sfer zwłaszcza zasańskich. Jesteśmy przekonani, że społeczeństwo poprze te usiłowania i pośpieszy z hojnymi ofiarami na cele budowy…

W numerze 12 Ziemi Przemyskiej z dnia 19 marca 1922r. ukazała się przytoczona poniżej odezwa komitetu budowy kościoła Salezjanów na Zasaniu, który został reaktywowany po ośmioletniej przerwie. Pod odezwą podany został również skład Komitetu

tekst Piotr MICHALSKI

zdjęcia Piotr MICHALSKI, archiwum

CZYTAJ WIĘCEJ W WYDANIU DRUKOWANYM MIESIĘCZNIKA ” NASZ PRZEMYŚL”

 


 

 

 

 

Zawsze jest dziś

Kazimierz Cybulski urodził się 5 grudnia 1926r.w Medyce k. Przemyśla.
10 lutego wraz z matką i dwoma siostrami wywieziony przez sowietów na Syberię
ojciec aresztowany przez NKWD2 listopada 1939r.). W marcu 1942roku przybywa wraz
z matką i młodszą siostrą (starsza zmarła na Syberii) do Teheranu. Stamtąd przewieziony
do Masindi w Ugandzie gdzie kończy Polskie Gimnazjum na uchodźstwie (1943). Od maja 1944 w Polskich Siłach Zbrojnych(Egipt) a następnie Podchorążówka Artylerii w II Korpusie we Włoszech. W roku 1946 przybywa wraz z II Korpusem do Anglii, kończy Liceum Budowlane (1948) i poślubia Henrykę Adamowicz (1950), kończy 3 letnie studia Leeds College of Technology (1953). w 1955 roku Cybulscy wraz z rodzicami i rodzeństwem emigrują do USA (Kalifornia). Odtąd bierze czynny, aktywny udział w życiu społeczno-kulturalnym miejscowej Polonii. Prezesuje Polskiej Macierzy Szkolnej, kieruje Polskim Teatrem w Los Angeles i Zespołem Tanecznym „Krakusy”. Jest członkiem redakcji, komentatorem i spikerem polskich audycji radiowych w Los Angeles…

 

BYĆ POETĄ

 

Poetą się jest,

czy poetą się bywa?

 

W chwili ciszy,

zadumy,

milczenia…

Gdy nie słychać

odgłosów codziennych

i wrzenia.

Gdy świat materii

zamilkł na chwilę …

I tylko szept słychać ;

szept ukojenia ,

skargi i płaczu,

szept zrozumienia –

i szept tułacza…

……………………………

I nagle ocknienie

z nocnej zadumy…

Dzień świtem wraca

do życia-

w sferze

wiecznej tęsknoty;

za tym co było…

i co nie wróci.

Zostanie tylko

pamięć –

I wierna zawsze,

poetów kochanka :

samotność

 

Alhambra – 9 października, 1993

redakcja odcinka Maria GIBAŁA

Wiersze Kazimierz Cybulski

CZYTAJ WIĘCEJ W WYDANIU DRUKOWANYM MIESIĘCZNIKA ” NASZ PRZEMYŚL”

 


Regionalne święto sportu w przemyskim „Słowaku”

Przemyskie Centrum Rozwoju Badmintona to nowoczesna hala sportowa przy I LO im. J. Słowackiego w Przemyślu. Jej uroczyste otwarcie 25 września br. symbolicznie zainaugurowało nie tylko nowy, ważny rozdział w dziejach rozwoju badmintona w tej części Polski, ale i stało się spełnieniem marzeń wielu pokoleń członków społeczności przemyskiego „Słowaka”. Szkoła, dzięki determinacji i zaangażowaniu dyrektora Tomasza Dziumaka, po latach starań otrzymała halę sportową, która swoją kubaturą i rozmachem plasuje się wśród najlepszych obiektów sportowych w regionie.

Dwanaście lat od narodzenia projektu do jego szczęśliwej realizacji nie byłoby możliwe, gdyby nie pomoc wielu osób. Dyrektor Dziumak w dłuższym przemówieniu dziękował osobom, bez których osobistej aktywnej postawy hala pozostałaby jedynie w sferze postulatów. Lista „ojców i matek” tego sukcesu jest długa – nie miejsce tu ich wszystkich przytaczać, ale warto wspomnieć choćby b. Marszałka Sejmu Marka Kuchcińskiego oraz obu prezydentów miasta, tj. Roberta Chomę i Wojciecha Bakuna. Trudno się dziwić, że uroczystość zgromadziła znamienite grono gości, reprezentujących władze lokalne oraz wojewódzkie. Wśród nich byli m.in. wicemarszałek Piotr Pilch, przemyscy radni z przewodniczącym Maciejem Kamińskim na czele, przedstawiciele kuratorium, dyrektorzy szkół i przedszkoli i dwóch profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego – absolwentów szkoły. W licznych przemowach podkreślano znaczenie współpracy i wytrwałości w dążeniu do celu oraz znaczenie promowania zdrowego trybu życia – sport to bowiem nie tylko dążenie do indywidualnej doskonałości fizycznej, ale filozofia codziennego bytowania. Może dlatego patronem nowej hali został prof. Edward Lech (1894–1974) – przemyska legenda sportu i długoletni nauczyciel wychowania fizycznego.

Sylwetkę popularnego „dziadka” przedstawiła jego prawnuczka. W swoim wystąpieniu uwypukliła kilka podstawowych rysów swego przodka…

tekst Tomasz PUDŁOCKI

zdjęcia Witold WOŁCZYK UM w Przemyślu

CZYTAJ WIĘCEJ W WYDANIU DRUKOWANYM MIESIĘCZNIKA ” NASZ PRZEMYŚL”


XX Przemyski Festiwal Poezji – Ogrody Poetów
23-25 września 2020 r.

Niekomercyjny, największy w Polsce cykl spotkań z poezją i z czołówką polskich poetów zapoczątkowany został w 1996 roku i odbywał się początkowo pod nazwą „Przemyska Wiosna Poetycka”. Dwanaście majowych edycji nieprzerwanie odbywało się aż do roku 2007. W następnym 2008 roku zmieniono termin oraz formułę imprezy. Wzbogacona została o spektakle poetyckie oraz teatralne i odbywa się teraz we wrześniu, początkowo pod nazwą „Jesienne Spotkania z Poezją”, teraz jako Przemyski Festiwal Poezji – Ogrody Poetów.

Kilkudniowe święto poezji organizowane przez Przemyskie Centrum Kultury i Nauki ZAMEK składa się z sesji poetyckich, warsztatów literackich, konkursów na esej i wiersz, koncertów i spotkań. Każda edycja Festiwalu ma inny temat przewodni, w tym roku byli to Poeci Galicji: Bolesław Leśmian i Józef Czechowicz. Przedsięwzięcie skierowane jest do całej społeczności miasta i regionu. Służy edukacji literackiej i zajmuje ważne miejsce we współczesnej kulturze. W poszczególnych latach może się minimalnie programowo różnić, jednak niezmiennie służy prezentacji na żywo utworów literackich szerokiemu gronu odbiorców.

Kwintesencją Przemyskiego Festiwalu Poezji jest NOC POETÓW – jeżeli pogoda pozwoli – w Rynku przemyskim, na Schodach Rycerskich. W tym roku aura była łaskawa. Swoje wiersze przed publicznością prezentowali zaproszeni twórcy: ADAM ZAGAJEWSKI, JULIA FIEDORCZUK, URSZULA ZAJĄCZKOWSKA, TOMASZ JASTRUN, JÓZEF BARAN, BOGDAN BARAN, BOŻENA KEFF, ADAM WIEDEMANN, JERZY JANUSZ FĄFARA, JAN TULIK, wiersze JÓZEFA KURYLAKA czytała MAGDALENA SKUBISZ. Na schodach wystąpiła również DOMINIKA OSTAŁOWSKA i LESZEK ŻĄDŁO w programie pt. „Poezja i muzyka”. Podczas tego magicznego wieczoru literacki nastrój rozlewał się po bruku tej starej, pięknej części naszego miasta. Nieporównywalna z niczym atmosfera przeszywała wszystkich, którzy znaleźli się w tym miejscu.
Tegoroczna, jubileuszowa edycja (podobnie jak wszystkie poprzednie) obfitowała w wiele bardzo ciekawych wydarzeń, ciekawych nie tylko dla tych, którzy na co dzień zajmują się literaturą. Przemyskie święto poezji oficjalnie otwarte zostało na zamkowej scenie przez Dyrektor Przemyskiego Centrum Kultury i Nauki ZAMEK Renatę Nowakowską. Podczas inauguracji słowa uznania i wdzięczności za starania, troski i najwyższy poziom kulturalnych uniesień wypowiedziane zostały do Dyrektor Renaty Nowakowskiej przez Wiceprezydenta Miasta Przemyśla Bogusława Świeżego.

tekst: Tomasz Beliński
zdjęcia: Tomasz Beliński, Sylwia Król, Piotr Pruchnicki

CZYTAJ WIĘCEJ W WYDANIU DRUKOWANYM MIESIĘCZNIKA ” NASZ PRZEMYŚL”