„TAK PO PROSTU” WIECZÓR AUTORSKI KRZYSZTOFA KWASIŻURA

  Krzysztof Kwasiżur – poeta, pisarz

Urodzony w Przemyślu w 1973 r. poeta młodego pokolenia, pisarz, miniaturzysta. Zrzeszony pod egidą Centrum Kulturalnego w Przemyślu działacz Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury; członek Rady Artystycznej RSTK Przemyśl i Przewodniczący Sądu Koleżeńskiego. Jego wiersze ukazują się w prasie lokalnej i ogólnopolskiej. Autor tomików poezji i animator spotkań autorskich. Doceniany krytyk poezji, współpdacujący z Krytyką Literacką a także z gazetami inernetowymi takimi jak pisarze.pl. Autor publikacji w prasie regionalnej i ogólnopolskiej.  {youtube}df2CXecCJOA{/youtube}Pierwszy wierszyk napisał w wieku siedmiu, ośmiu lat. Do tej pory umieszcza go na pocztówkach i pudełkach czekoladek. Po wypadku, któremu uległ, poziom jego empatii wzrósł do tego stopnia, że swoimi tekstami budzi w czytelnikach ogromne emocje. Gdy zaczął umieszczać swe opowiadania w internecie, spotkały się z wielką aprobatą. Zaprzestanie tej działalności spowodowało wielki sprzeciw.

Jak sam pisze o tej sytuacji teraz autor – „W zamian dałem poezję, której całe pokłady tkwiły i tkwią we mnie” pisze we wstępie do tomiku  „Teksty najprostsze” (2010). Potem zaczął prowadzić blog z poczytnymi opowiadaniami „Najtrudniej zabić pierwszego smoka”, na którym rozprawiał się z problemami własnymi i czytelników. Kiedy został zauważony przez kierownictwo przemyskiego RSTK – szybko nawiązał współpracę z lokalnymi, a niedługo później ogólnopolskimi czasopismami o tematyce kulturalnej. Jego zacięcie psychologiczne i przygotowanie socjologiczne pozwala pisząc – wykorzysty-wać pełnię percepcji czytelnika (czy słuchacza) a pomagając – robić to sprawniej i skuteczniej. Bo oprócz tego, że jest poetą, że pisze głębokie teksty, które zadają więcej pytań, niż dają odpowiedzi, ma duszę altruisty, toteż nie potrafi przejść obojętnie obok człowieka potrzebującego pomocy. Spełnia się też w innych dziedzinach sztuki – kiedyś malując obrazy olejne, a po wypadku, któremu uległ w 2000 roku, w którym uległo zaburzeniu planowanie przestrzeni (niezbędne do malowania, czy rysowania), teraz rysując i tworząc grafiki, które można obejrzeć w małej galerii obrazów.