Wystawa stała dzieł Mariana Strońskiego w Przemyślu

W Kamienicy Mieszczańskiej Muzeum Narodowego  Ziemi Przemyskiej nareszcie można oglądać wystawę stałą dzieł i pamiątek z rodzinnej kolekcji Mariana Strońskiego, które są własnością Muzeum. Marian Stroński jest najwybitniejszym malarzem przemyskim spośród działających w naszym mieście na przestrzeni wieków. To artysta obdarzony wybitnym talentem a jego dzieła z powodzeniem konkurujące z pracami twórców mu współczesnych, zachowały swą wartość i świeżość do czasów obecnych. Z Przemyślem związany był przez większość swojego życia. Urodzony w 1892 roku w Łozowej koło Tarnopola przyjechał do miasta nad Sanem jako ośmioletni chłopiec; tu się kształcił i tutaj powrócił po studiach w akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a następnie w Wiedniu. Aż sześć lat zajęła mu służba wojskowa, najpierw w wojsku austriackim, później w wojsku polskim. Okres międzywojenny to czas wytężonej pracy twórczej owocującej wieloma znaczącymi wystawami malarstwa oraz w mniejszym zakresie grafik w Przemyślu, Lwowie, warszawie, Katowicach, Łodzi, Paryżu. Prezentował na nich prace przedstawiające: pejzaże, weduty, portrety, sceny rodzajowe oraz martwe natury. Odbywał podróże artystyczne po Polsce, Włoszech, Bałkanach oraz do Paryża. W tym czasie wykonywał polichromie w wielu kościołach, także w Przemyślu w kościele oo. Salezjanów; część prac posiadała charakter konserwatorski, na przykład w hali przemyskiego dworca kolejowego; także jego autorstwa są freski w restauracji dworcowej. W rodzinnym mieście zajmował się dydaktyką w założonej przez siebie szkole malarstwa i rysunku. W 1936 roku zamieszkał w warszawie, gdzie we wrześniu 1939roku zniszczeniu uległo jego mieszkanie wraz z nagromadzonym w pracowni dorobkiem i kolekcją zabytków. Od wybuchu wojny Stroński związał się już na stałe z Przemyślem. Tutaj założył rodzinę, prowadził działalność edukacyjną dla młodzieży, malował. jego twórczość była w dużym stopniu kontynuacją pierwotnych dokonań. W latach pięćdziesiątych zdominowała ja abstrakcja. Uczestniczył dość aktywnie w życiu artystycznym regionu, wystawiał, brał udział w konkursach, otrzymywał nagrody. Zmarł w 1977 roku.